Արակչեև Ալեքսեյ Անդրեևիչ (սեպտեմբերի 23 (հոկտեմբերի 4), 1769[1], Garusovo, Ռուսաստան[2] - ապրիլի 21 (մայիսի 3), 1834[1], Գրուզինո, Նովգորոդի գավառ, Նովգորոդի նահանգ, Ռուսական կայսրություն), ռուս պետական գործիչ, ժամիշխան Պավել I-ի և Ալեքսանդր I-ի արքունիքներում, կոմս, հրետանու գեներալ։ 1808 թվականից՝ ռազմական նախարար, 1810 թվականից՝ Պետական խորհրդի ռազմական գործերի դեպարտամենտի նախագահ։ Իր ձեռքում էր կենտրոնացրել երկրի ամբողջ կառավարումը, բոլոր գործերի մասին անձամբ էր զեկուցում թագավորին։ Պետական պաշտոնյաները նշանակվում ու փոխվում էին նրա առաջարկով կամ խորհրդով։ Ալեքսեյն իր գործունեությամբ մարմնավորում էր ոստիկանական բռնապետությունը և բիրտ զինվորականությունը (այսպես կոչված արակչեևշչինան), որով վաստակել էր ժամանակակիցների ատելությունը։ Ալեքսանդր I մահից հետո Ալեքսեյը կորցրեց ազդեցությունը, սակայն արակչեևյան գործելակերպը պահպանվեց նաև Նիկոլայ I թագավորության ժամանակ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 685)։